Ο μάντης

Πέρα από το γεγονός ότι οι φίλοι μας Γαλάτες δεν είναι φανατικοί λάτρεις της μουσικής ενώ είναι λάτρεις των ψητών αγριογούρουνων, είναι γνωστό ότι ένα πράγμα φοβούνται : Να μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι τους. Στην ιστορία αυτή, κατά τη διάρκεια μιας τρομερής καταιγίδας και ενώ ο Δρουίδης λείπει, ο θεός Τάρανις τους ρίχνει "κατακέφαλα" έναν απ' αυτούς που ψωνίζουν τα αναγνώσματά τους στους κρεοπώληδες και τα ιχθυοπωλεία : έναν μάντη. Οι Ρωμαίοι αρπάζουν την ευκαιρία και σκοπεύoυν να εκμεταλλευτούν αυτόν που εκμεταλλεύεται την αφέλεια των ατίθασων και γενναίων Γαλατών. Οι γυναίκες φυσικά, δεν είναι καθόλου σίγουρες ότι αυτός ο μάντης είναι απατεώνας. Ο Αστερίξ δεν έχει πεί ακόμα την τελευταία του λέξη και ο Μαζεστίξ μπορεί να μην αισθάνεται την ανάγκη να γίνει ωραίος και διανοούμενος αλλά θα πρέπει κάποτε-κάποτε να σκύψει περισσότερο πάνω στα προβλήματα του λαού του. Η ώρα δεν προσφέρεται για πλαυτισμούς. Και ο μαγικός ζωμός παχαίνει ; Ιδού το μέγα ερώτημα !